Anadolu coğrafyasında toprak hep bir “dost” olarak görülmüştür. İnsanoğlu kadim bir dostu saydığı topraktan elde ettiği her şeyle kendini bir adım daha ileriye götürmüştür. Toprakla beslenen insan toprakla yeşeren doğa, toprakla yoğurulan çömlekler ve topraktan gelen her şey insanlığı uygarlığa taşımıştır.
Sanatı doğanın içine doğayı sanatın içine toprak saklamıştır. Tıpkı geleceğin meyvelerini verecek olan ağaçların tohumunu kendi içine sakladığı gibi.
Biz Anadolu coğrafyasından doğan Toscano olarak, biliyoruz ki toprak bizim dostumuzdur. Ve dostluklar daima güzellikler üretir.
Toscano, toprağın sunduğu cömert dostluğa, onun verimini artırmak için ürettiği makinelerle karşılık veriyor!